شعر مدافعان حرم

در هیئت عاشقان علم بودم کاش

یک مصرع شعر محتشم بودم کاش

در روضه عباس به خود می گفتم

ای کاش مدافع حرم بودم کاش

راه حرم را بسته اند اینک حرامى ها

تا چند در چنگال خونخواران گرامی ها

نفرین به طراحان این ترفندهای شوم

نفرین به اربابان جنگ و تلخکامی ها

هر کس مدافع می شود محکم ترین شعری

از باده ى این شعر می نوشند جامی ها

دارایی رود خروشان چشمه ها هستند

مدیون سربازان گمنامند نامی ها

در سینه ى خاصان عالم راز جانسوزى ست

این راز را هرگز نمی فهمند عامى ها

یک روز می آید کسی روشن تر از خورشید

چشم انتظار صبح باید بود شامى ها!!

شعر از: ریحانه کاردانی

سرآغاز

باید این شهر به آرامش خود برگردد / که شب جمعه حرم روضه ی مادر دارد

 

‫سرمان هم برود باز محال است جهان / توی تاریخ ببینند حرم ات فتح شده

 

عید است تمام شهر شادند ولی / نوکر نگران حرم ارباب است

 

‫قسمت شود به نیت شش ماه ات حسین / تنها به قصد حنجرشان ماشه می کشیم

 

از برای حرم ات این دل من آشوب است / نکند سنگ به پیشانی گنبد بزنند ...

 

‫به گمانم در باغ «به فدای تو شدن» باز شده ست / جان زهرا نکند نام مرا خط بزنی اربابم

 

‫شیعه آماده جنگ است که دیدن دارد / چند روزی است سرم میل بریدن دارد

 

‫کفتار ها به گرد حرم زوزه می کشند / باشد زمان غرش شیران حیدری ...

 

ما از سبوی شاه دین مجنون و مستیم / برگـــرد تا ســـــــربند یــــا زهرا نبستیم

 

‫تحت فرمان ابالفضلیم و ارتش می شویم/ با مدد از مادرش کابوس داعش می شویم

 

وقتش شده پس از به سرو سینه ها زدن/ سینه سپر کنیم و برای تو سر دهیم

 

‫فتاده در سر ما عجیب میل زیارت/ عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد

 

جنگ در اطراف زینب داشت بالا می گرفت/ گوش دشمن را کشید عباس آوردش عراق

 

 گر پای گذارند به صحن زینب / والله زمانه را به هم میریزیم

 

منبع modafeon.blog.ir

مدافعان حرم

به نام حضرت دوست